Część szlaku "Orlich Gniazd"

kolor czerwony
Rozpoczynamy w Karlinie k. Podzamcza. (koniec w Mirowie)
Długość szlaku - 25 km

Karlin to wieś położona w dużej kotlinie, otoczonej lesistymi i polnymi wzgórzami. Asfaltową szosą przecinamy wieś, koło przystanku PKS opuszczamy drogę. Mijamy przystanek, sklep i granitowy pomnik, za którym skręcamy w lewo na zachód. Alejką brzozową wchodzimy między domy.

Bezpośrednio za wsią drogi rozwidlają się. Maszerujemy na północ do widocznego lasu. Łagodnie skręcamy tam na lewo i w górę zboczem zalesionej doliny, przez las sosnowy, później bukowy. Wychodzimy na pole. Widać stąd zabudowania Żerkowic oraz drogę Zawiercie - Kroczyce.

Skręcamy skrajem lasu w prawo i następnie schodzimy przed brzeziną w dół na dno wąwozu. Pod dębami i bukami maszerujemy w kierunku północnym do wylotu wąwozu. Jar kończy się laskiem brzozowym. Zostawiamy brzozy z prawej strony. Polna droga doprowadza nas do Żerkowic.

Dochodzimy do prostopadłej drogi, którą kilkadziesiąt metrów pod górę i w prawo, miedzą, między krzakami a polem. Pierwszą spotkaną miedzą na lewo na zachód, do asfaltowej szosy Zawiercie - Kroczyce. Dwieście metrów pod górę. Opuszczamy drogę i wspinamy się stromym podejściem w prawo, do widocznych na szczycie ostańców. Na południe otwiera się wspaniała panorama ogrodzienieckiego zamku.

Wchodzimy ścieżką między brzozy. Docieramy do prostopadłej drogi i nią na prawo, na północ. Przy pierwszym rozwidleniu wybieramy lewą, obniżającą się odnogę, którą dochodzimy do wąskiej dróżki. Schodzimy nią na dno rozległej, porośniętej lasem doliny. Przecinamy na ukos piaszczystą drogę i po kilkuset metrach jesteśmy na asfaltowej szosie, biegnącej do Skarżyc. Skręcamy nią w lewo. Mijamy ostatnie zabudowania Żerkowic, za którymi ukazuje się skalny masyw Okiennika Dużego. Polną drogą wędrujemy w jego kierunku na północ.

Przed samotnym gospodarstwem, leżącym u stóp Okiennika, spotykamy początek zielonego Szlaku Tysiąclecia, który wśród pól odchodzi w lewo do Skarżyc. Opuszczamy drogę, gdy tylko skręca ona w prawo. Wznoszącą się miedzą idziemy prosto, do lasku sosnowego, dalej zboczem wielkiego wąwozu.

Przecinamy drogę Skarżyce - Piaseczno. Po prawej stronie mijamy samotną skałkę. Wchodzimy na drogę ciągnącą się przez pola. Za ostatnią grupą ostańców wchodzimy w las sosnowy. Po kilkudziesięciu metrach dochodzimy do polany, dalej wzdłuż jej lewego skraju, przy końcu polany wchodzimy na leśną drogę. Minąwszy skrzyżowanie, skręcamy w prawo. Przekraczamy rów przeciwczołgowy z czasów ostatniej wojny. Za lasem spotykamy niebieski Szlak Warowni Jurajskich. Dwa szlaki prowadzą dalej razem.

Leśną drogą skręcamy w prawo. minąwszy wzniesienie dochodzimy do ośrodka wypoczynkowego na zamku w Morsku. Na jego terenie znajdują się basen kąpielowy, sala gimnastyczna, sympatyczna knajpka pod zamkiem, wyciąg narciarski, wiata i węzeł szlaków. Rozpoczyna się tu szlak czarny do pobliskich Kroczyc; odchodzi on w prawo. Prosto biegnie szlak niebieski.

Idziemy w lewo, wzdłuż granicy ośrodka, aby skręcić później w prawo, początkowo trawersem, następnie stromo w dół. Szlak wiedzie na przeciwne (północne) zbocze szerokiej doliny.

Na Aptekę wspinamy się stromą ścieżką. Koło skałek szczytowych skręcamy w lewo. Maszerujemy początkowo trawersem. W gęstym młodniku sosnowym przekraczamy grzbiet i dalej wzdłuż granicy lasu. Mijając grupę małych ostańców wchodzimy drogą w kolejny młodnik, przez który dostajemy się na grzbiet. Kończy się on grupą skałek, otoczonych laskiem bukowym, za którym polną drogą skręcamy w prawo, wraz z zielonym szlakiem Mrzygłód - Góra Zborów.

Przecinamy asfaltową szosę Żarki - Kroczyce. Dochodzimy przez pola do węzła szlaków od Górą Zborów, mijając tablicę, upamiętniającą potyczkę oddziału BCh z Niemcami. Ze spotkanym niebieskim Szlakiem Warowni Jurajskich wspinamy się pod Górę Zborów (462 m npm). Przekraczamy przełęcz między skałkami pasma Zborowa. Schodzimy między ostańcami w prawo. Będąc już w młodniku, przecinamy prostopadła drogę (w nią na prawo prowadzi szlak niebieski). Droga obniża się. Z tyłu zostają ostańce należące do pasemka Kołoczyka.

Następne dwa kilometry wędrujemy u podnóża Skał Kroczyckich (ich grzbietem wiedzie szlak Warowni Jurajskich) w kierunku północno-wschodnim.

Ostatnie kilkaset metrów szlak prowadzi równolegle do nasypu kolejowego Centralnej Magistrali Kolejowej, łączącej śląsk z Warszawą.

Pod wiaduktem przechodzimy na drugą stronę torów. Skręcamy pod górę, w prawo, na północny wschód. Maszerując lasem i wśród pól docieramy do rzeki Białki. Spotykamy Szlak Zamomitu, który towarzyszyć nam będzie do Bobolic. Dalej wędrujemy brzegiem, w górę rzeki, aż do jej zakrętu (w prawo) idziemy prosto, zachowując dotychczasowy kierunek.

Przechodzimy między zabudowaniami samotnego gospodarstwa i dalej piaszczystą drogą na zachód. Mijamy jedno ze źródeł Białki (zimna, pyszna woda). Zbliżamy się do zabudowań wsi Zdów. We wsi, przy rozwidleniu dróg skręcamy w prawo, dochodzimy do placyku z przystankiem PKS i sklepem. Maszerujemy prosto asfaltową szosą i gdy skręca na lewo (przez wieś Hucisko dochodzi do drogi Żarki - Kroczyce), idziemy w dotychczasowym kierunku. Widać stąd ruiny zamku w Bobolicach.

Wędrujemy drogą przez pola. Przy najbliższym rozgałęzieniu wybieramy drogę środkową, wiodącą na zachód. Mijamy wywierzysko i staw połączony z Białką. Piaszczysty trakt prowadzi w młodnik sosnowy.

Po kilometrze dochodzimy do szkoły w Bobolicach. Zmierzamy ku ruinom bobolickiego zamku, który mijamy z prawej. Podążamy dalej między skałkami i jałowcami na zachód do zamku w Mirowie.

Tutaj kończy się nasza wędrówka, jednak szlak prowadzi dalej a więc zapraszamy na wędrówkę.